Leasing konsumencki, skierowany jest do osób nie prowadzących działalności gospodarczej. Przede wszystkim leasing konsumencki jest łatwiejszy do uzyskania, gdyż firmy leasingowe nie mają obowiązku badania zdolności kredytowej klienta, liberalnie oceniają możliwości kredytowe, a procedury są bardzo uproszczone. W określonych sytuacjach umowa leasingu może zostać zakwalifikowana jako podlegająca rygorom ustawy z 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim. Definicja leasingu konsumenckiego nie jest zawarta w Kodeksie cywilnym, jednak by zdefiniować tę umowę należy wyjść od umowy leasingu skonkretyzowanego w Kodeksie cywilnym. Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego (art. 709¹ k.c.). Zawarta umowa powinna spełniać dodatkowe przesłanki z ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (u.k.k):
- ,,korzystającym (leasingobiorcą), a zarazem kredytobiorcą jest konsument w rozumieniu art. 2 ust. 4 u.k.k.;
- finansującym (leasingodawcą), a zarazem kredytodawcą jest przedsiębiorca, udzielający kredytu w ramach prowadzonej przez siebie działalności (np. bank, przedsiębiorstwo leasingowe – art. 2 ust. 1 u.k.k.);
- suma rat leasingowych jest nie niższa niż 500 zł i nie wyższa niż 80 000 zł, co obejmuje również równowartości tych kwot w walucie obcej (wartość waluty obcej oblicza się według średniego kursu ogłaszanego przez NBP dla danej waluty obowiązującego w dniu poprzedzającym dzień zawarcia – art. 3 ust. 1 pkt 1 u.k.k.); −
- termin spłaty rat leasingowych przekracza trzy miesiące (art. 3 ust. 1 pkt 2 u.k.k.);
- w ramach rat leasingowych albo w inny sposób konsument jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego (art. 3 ust. 1 pkt 3 u.k.k.); w przypadku kredytu rzeczowego, jaki stanowi umowa leasingu, przez kwotę kredytu należy rozumieć wartość świadczenia uzyskanego na kredyt przez konsumenta, czyli po ewentualnym odjęciu wpłaty wstępnej;
- umowa leasingu przewiduje tzw. opcję kupna przedmiotu leasingu (art. 70916 k.c.), co a contrario wynika z art. 3 ust. 2 pkt 2 u.k.k., który wyłącza spod zakresu obowiązywania ustawy o kredycie konsumenckim wszelkie umowy dotyczące odpłatnego korzystania z rzeczy lub praw, jeżeli umowa nie przewiduje przejścia własności rzeczy lub praw na konsumenta;
przedmiotem leasingu jest rzecz ruchoma, co wynika z okoliczności, że u.k.k. nie znajduje zastosowania do umów mających za przedmiot nieruchomości (art. 3 ust. 2 pkt 3 u.k.k.).
AGNIESZKA PIĘKOŚ Leasing w działalności gospodarczej. Zagadnienia wybrane; Umowa leasingu konsumenckiego„. [in:] A.Kidyba (ed.) Umowy.